Jasność
|
|
Dołączył: 15 Lip 2008
Posty: 87
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Nieeuklidesowe przestrzenie w Tarnowitz
|
|
Jeden z najwybitniejszych współczesnych polskich pisarzy, moim zdaniem nie tylko w kategorii fantastyki/sci-fi. Na koncie ma 9 powieści:
Xavras Wyżryn
Zanim noc
Czarne oceany
Aguerre w świcie
Extensa
Córka łupieżcy
Inne pieśni
Perfekcyjna niedoskonałość
Lód
Oprócz tego ma na końce opowiadania, między innymi osławioną przez film Tomka Bagińskiego Katedrę, Ruch Generała, czy Ziemia Chrystusa.
Jeszcze o samym autorze. Pozwoliłem sobie skopiować fragment ze strony autora.
| Łukasz Bujak napisał: |
Jacek Dukaj (ur. 1974) dał się poznać szerszej publiczności w roku 2002, jako autor opowiadania „Katedra”, na podstawie którego Tomasz Bagiński nakręcił swój nominowany do Oscara film. Czytelnicy polskiej fantastyki poznali go jednak jeszcze w 1989 r. kiedy to brawurowo zadebiutował „Złotą Galerą”. Zanim wydał pierwszą książkę („Xavras Wyżryn”, 1997) było już wiadome, że należy on do tych nielicznych pisarzy, którzy zadziwiają bogactwem ciekawych i oryginalnych pomysłów. Potwierdził to zbiór opowiadań „W kraju niewiernych” (2000) i kolejna powieść „Czarne Oceany” (2001).
Przejście Dukaja pod skrzydła Wydawnictwa Literackiego (2002) zbiega się w czasie z krystalizacją rozległej tematyki jego utworów wokół kilku zagadnień. Pytania o istotę i porządek świata, oscylujące pomiędzy fizyką i filozofią. Rozważania o przyszłości człowieka, o tym, jak długo zachowa tożsamość ze starym dobrym Homo Sapiens poddawany ciągłym naciskom środowiska i celowej ewolucji. Wizje świata przeobrażonego na modłę którejś z koncepcji filozoficznej. |
Co czytaliście, co sądzicie o jego twórczości? Zapraszam do rozmowy.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
