Czy istniejesz? - Gotyk-Forum.pl

Ciemność

hm to tak, jakgdybyś obserwowała siebie z boku jako zewnętrzny obserwator - hm może pojawia się tu problem samoakceptacji...

wiesz, że w ten sposób możesz wmówić swojej podświadomości, że naprawdę nie istniejesz... (chociaż podświadomość podobno nie rozumie zaprzeczenia "nie" - więc skutek może być odwrotny) to może mieć negatywne skutki kliniczne... cokolwiek jest powodem Twoich obecnych myśli - pamiętaj, że jesteś akceptowana przez innych, a to klucz do samoakceptacji...

no chyba, że opętał Cię demon Grey_Light_Colorz_PDT_19

Ciemność

hm... przedewszystkim nie można NIEISTNIEĆ myśląc... Kartezjusz sformułował teorię praktycznie doskonałą i nie do podważenia LOGICZNIE... "Cogito Ergo Sum" [myslę więc jestem] nie podważa pojedyńczych założeń, takich jak zmysły. Zmysły mogą nas łudzić, we śnie realistyczny, którego każdy z nas doświadczył, mamy wrażenie iż to wszystko dzieje się naprawdę, czujemy zapach dotyk, widzimy, słyszymy, zmysły mówią nam iż jest to realne a jednak to sen. Tak więc jesteśmy zwodzeni. A zwodzeni możemy być tylko wtedy gdy istniejemy, bo inaczej nie byłoby czego zwodzić, Kartezjusz nazwał to "zwodniczym demonem" co jest już dostatecznie mocnym logicznie argumentem na nasze istnienie. Jednak gdy zaczynamy myśleć musimy istnieć, gdyż niezależnie od tego czy śnimy czy nie, czego nigdy nie jesteśmy pewni czy śnimy, nasze myślenie dalej jest naszą sprawą indywidualną i wynika z nas samych, reagujących na dany bodziec [prawdziwy bądź nie] myślimy. Nawet gdy zaczynamy próbować podważać "Myślę więc jestem" zaczynamy myśleć co automatycznie potwierdza Kartezjusza.

Ciemność

Dokładnie tak jest, jak napisałeś - samo myślenie o tym czy istniejemy - już jest dowodem na nasze istnienie.

Półmrok

Oj... Nie używałbym liczby mnogiej.
I Nie wiesz czy inni myślą (wszystko może być fikcją)
II. Możliwe, że jesteś wszystkimi i Ci się wydaje, że jesteś jedną osobą.
III. etc, etc.

Wiem, że to w pewnym sensie czepianie, ale cóż Grey_Light_Colorz_PDT_08

A... Jeszcze jedna rzecz. Czy nieistnienie wyklucza istnienie?
[Sam jestem zwolennikiem 'cogito ergo sum' - tylko lubię powiątpiewać i pytać. Więc proszę na mnie się nie denerwować, bo nie dorosłem etc.]

Szmaragdowa Wiedźma

Ciemność

teraz to już podpadacie pod Heraklizm i walkę przeciwieństw... Cognac... poza tym niezależnie czy jesteś jedynym bytem to dalej pytanie brzmiało czy TY istniejesz a nie czy istnieje reszta świata... a powątpiewać... toż to przecież główne założenie metody Kartezjusza!

Półmrok

ktoś wcześniej użył coś w guście 'myślimy więc musimy istnieć'...
Dlatego pytałem skąd ta osoba wie, że inni myślą.
Nie ważne zresztą Grey_Light_Colorz_PDT_19

.

Pytanie. Jak zdefiniować, że coś przeciwieństwem czegoś innego?

Narzeczona wampira

Mi się kiedyś wydawało, że jesteśmy simsami i jakoś debil w nas gra i nami kieruje ^^

Shak Burz Huni-latub-ob

Najlepszym podejściem do tych spraw jest cynizm. Cynicy odnośnie ontologi i epistemologii mieli do powiedzenia tylko je**ć to. W cyniźmie jedynym wartym rozwazań działem filozofii jest etyka. Ja w tej sprawie podpisałbym sie pod cynikami.

Nowopowstały

Doznaję, więc jestem obecny. Istnienie jest tylko jedno. Nazywa się nieskończonością. Stąd zawsze jest nigdy się nie zaczyna i nigdy nie kończy. To i takie istnienie ma nieskończoną ilość swoich przejawów. Przejawy owe są obecnościami, z których jedną jesteśmy my-każdy z osobna. Stąd nasze doznanie, że z nieskończoności wyłonił się początek naszego rodzaju i że każdy w tę nieskończoność wraca. Dla jednych istnienie jest sprawą kosmologiczną, dla innych-religijną, a jeszcze dla innych-polityczną. A tak naprawdę to warto wierzyć swoim doznaniom w tej sprawie, a jednocześnie dbać o to, aby nie popaść w fanatyzm, dewotyzm i doktrynerstwo. W sprawie Ostateczności warto ufać filozofom, kapłanom, ale jeszcze więcej samemu sobie.

Nowopowstały

Myśli mają być dowodem na istnienie? W końcu, w jakiej mierze biorą się one z nas właśnie? Może bardziej przepływają przez nas, bo akurat jesteśmy z nimi w harmonii, na tyle, że mają do nas dostęp.

Ciekawe dlaczego istnienie potrzebuje potwierdzenia dla siebie. U mnie też często pojawiała się wątpliwość, na ile co jest realne, nawet, na ile sam jestem rzeczywisty. Wkraczał surrealizm do percepcji. Percepcji, która jednak budowana była bardziej na wyobrażeniach, niż odczuciach.

A czym bardziej odczuwam, i to odczucie ma rdzeń w ciele, tym bardziej wiem, że istnieję. Wykorzystywanie wszystkich zmysłów pozwala mi poznawać siebie i świat. Otwarcie na kolejne zmysły, pomaga, by ten świat pęczniał, a jednocześnie łączył się ze mną i zachodziło zrozumienie.

Półcień

Skoro życie jest snem jak mówi Morsztyn bądź Potocki to co dopiero człowiek:)

Mrok

"Tu leży ten, który wyobraził sobie, że umarł".W jednym z listów Zygmunta Krasińskiego padł taki cytat...
Parafrazując go - "To pisze ten, który wyobraził sobie, że żyje " Grey_Light_Colorz_PDT_19

- ulth !

Półcień

Więc wszystko jest bajką. To co piszę to tylko moje wyobrażenie. Tak naprawdę ja nie istnieję.

Mistrz Gry

Całe to "istnienie" można rozpatrywać pod tyloma względami i z tak różnych punktów widzenia, że temat nadawał by się na pracę magisterską. Wiadomo, że co dziedzina wiedzy, religia/wyznanie czy inne warunki, to też i odmienna interpretacja.

Jak z tym pytaniem Morfeusza do Neo: "Co to znaczy 'prawdziwe'?".