Definicja szczęścia - Gotyk-Forum.pl

Ciemność

Czuję się szczęśliwa kiedy:
1. nie jestem zakochana i nikt nie jest we mnie zakochany. Bo potem zawsze są jakieś problemy.
2.Kiedy jestem gdzieś, wśród ludzi i przenoszę się w inny świat, taki, gdzie w cudownym klimacie mogę zapomnieć o wszystkim i dowiedzieć się, czego tylko chcę. Np. CP;)
3.Kiedy będąc u Młodego widzę, jak coraz bardziej mi ufa i jest gotowy na coraz więcej. Kiedy z chęcią się uczy, radośnie bryka przy zagalopowaniu, znowu nie potrafi pogryźć jabłka, stara się być jak najlepszy. I wiem, że robi to dla mnie:) W sumie chwile z końmi są dla mnie jedną, wielką definicją szczęścia:)

Silvaticus Cruor

Konie... tajemnicze bydlęcia. Chciałabym się nauczyć jeździć... Może uda mi się kiedyś zapisać na jazdę konną. Zobaczymy... Grey_Light_Colorz_PDT_15

Ciemność

Może nie tajemnicze, ale bardzo pozytywne, aż kipiące szczęściem, kiedy widzi się w nich nieco więcej, niż tylko grzywę i jazdę. Zwierzątko mądrzejsze od ludzi, potrafiące cieszyć się ze wszystkiego i okazywać to w bardzo wylewny sposób Grey_Light_Colorz_PDT_15

Dla mnie to taki mały, rżący cud:)

Silvaticus Cruor

Hehe rżący cud... Grey_Light_Colorz_PDT_15

Świetnie powiedziane. Ale nie wcale taki mały... Grey_Light_Colorz_PDT_08

Z resztą zależy od rasy.

Ciemność

Moje szczęście (żeby nie było off;)) ma jakieś 164cm i jeszcze trochę urośnie, więc mogę uważać się za całkiem szczęśliwego człowieka mając 162cm Grey_Light_Colorz_PDT_06

Alice in Gothland

Roztańczony Pył Świata

ja bym powiedział tak:

szczęście to stan gdy chcesz tego co masz i masz to co chcesz. i nie mówię tu oczywiście o rzeczach materialnych, choć i to możnaby tu wkomponować.

Malk Content

A może chcesz tego, co masz i nie pragniesz niczego więcej (bo o tym nie wiesz). Najgorzej jest pozbawic człowieka iluzji w których żyje... ludzie nie chca prawdy Grey_Light_Colorz_PDT_03

Roztańczony Pył Świata

no w sumie to moje określenie można też zinterpretować dokładnie tak jak Ty to ujęłaś Grey_Light_Colorz_PDT_15

a z iluzją jest tak jak z wieloma innymi rzeczami - tak nadmiar jak i niedomiar są szkodliwe Grey_Light_Colorz_PDT_03

Ouroboros

Każdy jet centrum swojego wszechświata, ośrodkiem postrzegania, wszystko odbiera swoimi zmysłami, analizuje poprzez swój umysł, ocenia na bazie własnych doświadczeń... W jakiś sposób kreujemy swój świat, więc złudzenia możemy uczynić rzeczywistością, albo wpleść je w życie tak, by się nimi cieszyć we własnym umyśle... Ale jeśli się oszukujemy, to zawsze coś jest nie tak... A jeśli te złudzenia tworzą je inni, nie widzę w tym nic fajnego i wolałabym być uświadomiona, nawet, gdyby miało to boleć. Wazne jest, by znaleźć swoje miejsce w świecie i jakąś harmonię, co pozwala na spokój ducha i szczęście, a kłamstwo nie jest do tego najlepszą drogą.

Hrabia

Szczęście to bardzo krótkotrwały stan. Jest, a potem pozostaje tylko wspomnienie. Nie da się osiągnąć długotrwałego szczęścia, bo po pewnym czasie zauważa się brak czegoś i czar pryska. Dopamina już nie krąży we krwi.
Dla mnie szczęście to stan, w którym odrywamy się od tego świata. Nie chodzi mi tutaj o odurzanie się czymkolwiek, tylko o świadome odejście myślami od tego świata. Najlepiej z jakąś bardzo bliską osobą. Poczucie spełnienia się.

Silvaticus Cruor

Hm... Widzę,że miłość kojarzysz bezwzględnie ze szczęściem tidesson... Podobnie jak ja...

Ouroboros

hmm, to ma sens... We mnie jest ostatnio pełno miłośći i jestem szczęśliwa, tylko to nie jest miłość do jednej osoby, a zakochałam się w świecie - a on mi sprzyja. Kocham też moich przyjaciół, zwierzaczki, rodzinę (choć ona nie jest taka fajna Grey_Light_Colorz_PDT_13

), a może jedzcze kogoś...

Alice in Gothland

A mi daje choć trochę szczęścia, nawet nie tylko wspomniane "świadome odejście", ale nie wiem czy nie bardziej odlatywanie. Może banalne, może głupie, ale cóż...
Cytat z Clostera: "Kiedy kochasz to dusza nie śpi, kiedy kochasz, to wiesz, że żyjesz..." Czy szczęśliwie czy nie, dla mnie to lepsze niż pustka. Nie lubię braków.
I coś jeszcze, tym razem cytat mojej przyjaciółki, która zresztą też się tu kiedyś udzielała [niestety, już dawno...] : ,,dążenie do szczęścia polega na stawaniu się kimś lepszym niż wczoraj''...
I myślę, że jest w tym dużo prawdy np. ja czuję, że to co robię [obecnie piszę], nadal nie jest idealne, ale już lepsze, niż rok temu, parę miesiecy temu, nawet tygodni, dni...
Zabawne, jak różne od siebie rzeczy mogą dawać szczęście. Ale przecież i my sami jesteśmy od siebie tak różni i nawet pojedyczy człowiek nie jest cały czas taki sam, nie czuje wciąż tak samo...

Ciemność Absolutna

szczęście dla mnie jest ulotne.
jest czymś niedoścignionym, za czym tęsknimy, czego oczekujemy od życia.
a gdy już je dogonimy to na chwilę, by zaraz poczuć ból zimna świata realnego.
szczęście może też być związane z osobą nam drogą, możemy mówić, że z nią jesteśmy szczęsliwi, że ona nam daje owo szczęście. nie wiem na ile jest z tym prawdy, bo wydaje mi się, że każda osoba z którą jesteśmy daje nam szczęście, miłość itp. a jak nie ta to inna a więc szczęscie nawet tu nie jest nieśmiertelne.