Pan Pustka - Gotyk-Forum.pl

Pra-admin

No i co? I wyszedł. Cały upaćkany we krwi, nawet nie wiem jak jeszcze się ruszał... z resztą daruję głębszy opis, bo od niego wszystkim mogłoby zrobić się nieco gorzej - gorzej niż jest - nielepiej - nieperfekcyjne. Dążymy do ładu... Cel! Pal!... Ładu! Cel... Już nie szedł. Za ładu rozstrzelał go cały oddział Wojska Międzyplanetarnego. Śmieszne? Śmieszy Cię to? Mnie już nie.
Dawno się nie śmieję, nie boję... Zamieszkała we mnie pustka (najgłupsze zdanie, jakie napisałem w życiu) / (najgłupsze życie, jakie napisałem w zdaniu). Pustka miała wredne spoglądnięcie. Gdy siedziałem przy biurku pijąc herbatę odbijała się w jej powierzchni strosząc pióra, robiąc wielkie oczy. Ale nie wiedziała, że właśnie przez pustkę w sobie samym nie czuję strachu. Tak jakby walczyły ze sobą dwie pustki.
Gdy kładłem się spać, właziła na szafę stojącą za krawędzią materaca. Brała w ręce młynek do mięsa i mieliła w nim mięso tego faceta rozstrzelanego przez Wojsko Międzyplanetarne. Czasem wychylała się na moment popatrzeć na mnie i jakieś kawałki jego myśli spadały z plaskiem na mój umysł. Wtedy zaczynałem klnąć, a spłoszona istota skrywała się za brzegiem szafy.
Raz zdarzyło jej się nawet zejść w środku nocy i wleźć mi pod kołdrę. Ale tego było zbyt wiele. Wstałem, wyjąłem zza biurka nawilżacz powietrza z jonizatorem, nalałem trochę wody i włączyłem. Wilgoć zaczęła spychać pustkę, strzelać do niej z magnetycznych pocisków, ciskać najróżniejszymi przedmiotami - lalkami siostry, której nie miałem, okularami nieznanego mi przodka, protezą nogi zmarłego właśnie kogoś. Pustka zwiała pod łóżko i od tego czasu rzadko opuszcza to miejce.
Jednak została jeszcze jedna - ta którą noszę w sobie. Wywołana przez jakieś konstelacje, przez moje urodzenie i byt, przez Ciebie, wszystkich i każdego z Osobna.
Osobna była też toaleta w każdym pokoju - mały pensjonacik w Różanie Średnim. Nie spałem tam nigdy, więc nie powiem nic więcej o tym miejscu. Mogę zaś wspomnieć o kilku innych miejscach. Ogród Diodowy imieniem Salvadora. Wszytskie rośliny mają zamiast liści diody. Zamiast kwiatów diody. Diodowe pszczoły migając ponuro przelatują z prędkością światła między młodymi roślinami. Bzyczą do tego prądem elektrycznym, który delikatnymi przebłyskami rozbija na ułamki sekund zadymiony półmrok. Kiedyś jeden diodowy truteń spadł na ziemię - nazwali go Las Vegas, Los Angeles i tak powstało też parę innych spraw na literę "L" - lateks, oraz lampka moja nocna którą odziedziczyłem w spadku po ewolucji. Odziczyłem ją także - jest teraz tak zdziczała, że gdy tylko wchodzę do swojego pokoju zaczyna się drzeć, skakać i kiedy już ochłonie ma tak starte gardło, że ledwie piszczy. Daję jej wtedy mleko z miodem - wlawam bezpośrednio pod diodę. Dlatego nieraz nie ma prądu na całym świecie. Ale moja lampka od tego zdrowieje - więc czemu miałbym tak nie robić?
Z resztą to i tak bez sensu, po co czytacie te bzdury - ogrody diodowe nie istnieją. Istniejemy tylko my - nadwyrężeni codziennymi pobutkami egoiści, zasypiające codziennymi nocami śpiochy goniące tam, gdzie już jest koniec pasu startowego i czasu by się wznieść, gdzie jest pustka. Taka, jaka zamieszkała we mnie.