| Autor |
Wiadomość |
|
<
Twórczy chaos
~
[Rotfl ^^] Arcygothycki wiersz
|
|
|
 Wysłany:
Wto 17:08, 16 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| Wysłany:
Wto 17:14, 16 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 17:28, 16 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Nie mam swego miejsca, wszędzie jestem obca
--------------------
toż to już prawie poemat 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 19:10, 16 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Nie mam swego miejsca, wszędzie jestem obca
Tak trudno mi znaleźć właściwego chłopca
__________________
Proponuję zacząć zwrotkę podsomwującą, a potem bierzemy się za kolejny wiersz.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 19:17, 16 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Nie mam swego miejsca, wszędzie jestem obca
tak trudno mi znaleźć właściwego chłopca
Ten, którego pragnę, nie chce kochac mnie
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 19:20, 16 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Nie mam swego miejsca, wszędzie jestem obca
tak trudno mi znaleźć właściwego chłopca
Ten, którego pragnę, nie chce kochac mnie
I właśnie dlatego pragnę zabić się
_____________________
Kolejny wiersz będzie na odmianę bez rymów.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 20:04, 16 Maj 2006
|
|
|
Atropinowa panienka
|
|
Dołączył: 11 Maj 2006
Posty: 2872
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/toruń
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Nie mam swego miejsca, wszędzie jestem obca
tak trudno mi znaleźć właściwego chłopca
Ten, którego pragnę, nie chce kochac mnie
I właśnie dlatego pragnę zabić się
w dłoni pięć żyletek, z lampy zwisa sznur
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 20:09, 16 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
O czarny Aniele śmierci
zastygły ciemną nocą w mej martwej pamięci
Wśród grobów wędrujesz z czarną różą w dłoni
nikt mnie juz przed tobą nie obroni
Wśród łez wypłakanych, wśród ciemnych obrazów
wśród bólem zastygłych lodowatych głazów
Przechodzisz się ty, mroczny aniele
który krawawiącą raną jesteś na mym ciele
Słońce już nie wzejdzie, nastały wieczne mroki
w ciemności już słyszę własnej śmierci kroki
Nie mam siły krzyczeć, nie mam siły płakać
nad mym martwym sercem mrok już wieczny zapadł
Dłonie me zastygła zdobi krew
niczym cmentarza kuszący śpiew
Noc wreszcie przyszła w świecie mym
czas wszelkie nadzieje obrócic w dym
A niechaj sie stanie słowo moje
jak nierozumianej udręki zdroje
I niechaj będą moje oczy
czarne jak śmierc, co w ciemności kroczy
która progu jasnosci nigdy nie przekroczy
Usta me w gorzkim uśmiechu wykrzywione
a twarz w księżyca odwrócona stronę
Już nigdy radości zaznac nie będzie mi dane
na wieki sama zostanę
Nie potraficie zrozumiec mej mrocznej duszy
której czarne piękno nawet drzewo wzruszy
Jakże jestem samotna, nieszczęśliwa
słyszę już, jak mnie kostnica wzywa...
Zimno mi strasznie, zamarza me serce
moja mroczna dusza w ciągłej poniewierce
Nie mam swego miejsca, wszędzie jestem obca
tak trudno mi znaleźć właściwego chłopca
Ten, którego pragnę, nie chce kochac mnie
i właśnie dlatego pragnę zabić się
W dłoni pięć żyletek, z lampy zwisa sznur
nadzieja ma jedyna - ukoją mój ból...
---------
och ach i ech, rozpływam sie w zachwytach nad tym obrzydliwym wierszydłem... moje drogie panie, gratuluję talentu 
spodobała sie zabawa?
no to jeszcze wypada to jakoś zatytułowac i bierzemy się za coś nowego 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 20:14, 16 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
Ja myślę, że *** to najbardziej wymowny tytuł...
To teraz zaczynamy wierszydło białe... tak na odmianę
Ma dusza
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 20:22, 16 Maj 2006
|
|
|
Atropinowa panienka
|
|
Dołączył: 11 Maj 2006
Posty: 2872
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/toruń
|
|
delightful 
poemat wyszedł nam uroczy, a w jakim tempie...może kiedyś wydamy tomik takich utworów? będzie miał wzięcie u wszystkich mrocznych duszyczek
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 21:43, 16 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
to może znaczniemy od nowa??
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 21:55, 16 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
No właśnie już zaczęłam... tylko jakoś nikt nie podjął...
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 22:04, 16 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
noo to dawaj pierwszą linijkę
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 22:06, 16 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
Już dałam... Ale dobrze, powtórzę:
Ma dusza
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 8:25, 17 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
