Wściekłość... - Gotyk-Forum.pl

Jasność

Mnie natomiast najbardziej wkurza obłuda,zacofanie,stereotypowość i głupota ludzi z którzy NIESTETY MNIE OTACZAJĄ.

Najgorsze że z niektórymi z nich mam kontakt na co dzień w pracy i jestem w pewnym sensie zmuszony do tolerowania ich...ale bywa to niekiedy naprawdę trudne. Grey_Light_Colorz_PDT_43

Mistrz Gry

Gdyby tylko można sobie dobierać współpracowników/sąsiadów...

Nocny Łowca

... to ja bym mieszkał w dzielnicy zamieszkałej przez kilka osób. No, może kilkanaście Grey_Light_Colorz_PDT_01

I pracował bym sam

Mistrz Gry

Pewnie nie Ty jeden.

Jasność

W naszym kochanym kraju to każdy by sie najchętniej zamknął w bunkrze i wszystko robił sam....

Mistrz Gry

Nie sądzę.

Chodzi tu o dobór środowiska,w którym się obracamy. Nie ma mowy o dobieraniu sobie narodu, krainy geograficznej, dzielnicy etc., ale taki drobiazg, jak ludzi w pracy, to już byłoby miłe.

Jasność

Nie to konkretnie miałam na myśli...Bardziej chodziło mi o mentalność specyficzną dla Polaków. Nie sądzicie że trochę...jęczycie? Jak coś nie w smak zawsze można się wyprowadzić i zmienić pracę. A jak uważacie, że nie można, to znaczy ,że jeszcze nie jest aż tak źle. Owszem, ludzie i otoczenie często i mnie działają na nerwy., a ich zamiana byłaby przyjemnością... Jednak nawet ja mogę zmienić moje środowisko jakby mi zaczęło nieznośnie dokuczać. Mogę doprowadzić, żeby wywalili mnie ze szkoły, przeprowadzić się do ojca lub uciec z domu. Zawsze coś sie da zrobić.

Mistrz Gry

Jasne, zawsze da się coś zrobić, bo i nie ma sytuacji bez wyjścia. Chodzi tylko o koszta, jakie będzie trzeba przy tym ponieść. Zmieniać pracę, miejsce zamieszkania, rodzinę, grono znajomych i tak dalej w imię czego? Bo trafiło się w pracy jakiegoś wrednego typka?
Z tym narzekaniem to prawda. Sporo osób użala się nad sobą.

Silvaticus Cruor

Użalanie się nad sobą, ktoś stwierdził, że jest to moja życiowa pasja. Nie wiem być może coś w tym jest bo jak zaczynam "jęczeć" i narzekać na życie, to potem wchodzę w błędne koło, kolejnie bowiem zaczynam narzekać na siebie jaka jakie to ze mnie bezmózgie emo jest i tak dalej. Więc od słownego kaleczenia świata przechodzę do słownego kaleczenia a potem często czynnego kaleczenia siebie (jakiś winiacz, albo słodycze, czasem jakieś inne drastyczniejsze środki). No chyba nie bez kozery mówi się, że jestem histeryczką. Osobiście uważam, że widziałam gorszych od siebie, no ale nie mnie to chyba oceniać prawda?

Jasność

Szkoda,m że nie znamy się osobiście (nie wiem na ile jest to rzeczywisty stan, a na ile nadmierny samokrytycyzm Grey_Light_Colorz_PDT_15

), więc na ten temat trudno mi się wypowiedzieć...Jedno jednak wiem na pewno: że gorszych od ciebie z całą pewnością jest mnóstwo. Zawsze są.

Silvaticus Cruor

Heh Rouge... Jedno mnie nie martwi bowiem najlepsi artyści w dużej mierze byli histerykami Grey_Light_Colorz_PDT_08

Nie wiadomo co

Ja niestety, z niekorzyścią dla mojego otoczenia, wściekłość traktuję jako przyjaciela. [metafora taka...]

Denerwuje się za często; wpadam w niebezpieczne furie, które nie są miłe ani dla mnie ani dla otoczenia. Ale cóż ja poradzę?

Nowopowstały

Wściekłość duszę w sobie przez całe życie, cały czas, bez powodu, bo jest moja.

Shak Burz Huni-latub-ob

Narzeczona wampira

a jak pewnego pięknego dnia wreszcie wybuchniecie, to nie chciałabym być na miejscu osoby, której się oberwie Grey_Light_Colorz_PDT_08